Sign Up

Sign In

Please see the spam folder of your emails if the verification is not showing in your inbox.

Forgot Password

If no forgot emails, please contact us.

Lost your password? Please enter your email address. You will receive a link and will create a new password via email.

Pumatay kay Magellan? ( Lapulapu )

Sorry, you do not have permission to add post.

Share & grow the world's knowledge!

We want to connect the people who have knowledge to the people who need it, to bring together people with different perspectives so they can understand each other better, and to empower everyone to share their knowledge.

xPantasya Latest Articles

Author: j_n_b

 

Author’s note: Hi guys, thought I’d start writing again. Hope you like this one.

(Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, businesses, places, events and incidents are either the products of the author’s imagination or used in a fictitious manner. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.​)

Prologue:

Nakatutok ang mata ni Athan sa isang silipan sa may bintana. Sa ngayon ay tinititigan nya ang isang kuwintas na may paruparong disenyo at sa gitna ay isang sapiro. Nakasabit ito kasama ang ibang mga kuwintas isang metro lang sa pwesto nya. Pangatlong gabi na syang nagbalik dito mula nung madiskubre nya ang lugar. Sa labas, pag tinignan ng mabuti ay maaninagan sya na nakakapit sa pader, pati ang hamog galing sa kanyang paghinga. Gabing gabi na kaya wala syang inaalalang makakahuli sa kanya. Nagantay lamang ito.

Matapos ilang sandali, bumukas ang pinto ng kwartong kanyang minamasid. Pumasok ang isang babae na kasing edad lang nya. Maputi, mahaba ang buhok na nakaayos sa isang ponytail. Nakasalamin sya, malarosas ang pula ng labi nya, at maganda. Tiyak na pinakamagandang babae para kay Athan. Malawak ang kwarto ng dalaga, pang-mayaman ito, tipong nakikita nya lang sa mga palabas.

Umupo ang babae sa harap ng isang salamin, sa kaliwa nya ay isang bukas na libro. Dito na napansin ni Athan ang suot nya na puting t-shirt at mataas na shorts. May inabot sya sa di kita ni Athan, at ng makuha na nya ay isa itong biyolin. Naglipat lipat ang babae ng mga pahina sa librong kaharap nya, at nang makapili ng kanta ay nagsimula itong magensayo. Sa edad nyang kinse anyos, bihira syang nakarinig ng ganitong tono. Napakatamis at nakakadala sa emosyon nya.

Pinakinggan lamang ni Athan ang musika ng babae, nakatitig lamang sa sapiro. Di nya alam kung gaano sya katagal ang oras na lumipas. Kalahating oras, baka mahigit pa. Pero alam nyang malapit ng matapos ang dalaga. Lumipas ulit ang isang kanta at naglipat ulit ng mga pahina ang babae. Inumpisahan ulit nyang tugtugin ang byolin at agad na alam ni Nathan ang tono. Malapit na, sabi nya sa isip isip. Isang kanta na lang.

Nang matapos magensayo ang dalaga, itinago na nya ang kanyang instrumento sa loob ng lalagyang kahon at tinabi ito. Nagpunta ito sa pintuan ng kanyang kwarto at ini-lock ang ito. Pagkatapos ay nagtungo sya sa kama sabay abot ang kanyang cellphone. Natuloy syang humiga, nakaharap ito kay Athan, lingid sa kaalaman nya na may mga matang nakasilip sa konteng bukasan na binigay ng kurtina.

Malakas na ang kabog sa dibdib ni Athan. Pinapanuod nya ang mga pangyayaring sumunod. Isang kamay ng babae ang nakahawak sa cellphone, yung isang kamay naman ang ginamit sa biglang pagtanggal ng suot na shorts, kasama ang panty. Kahit malamig sa labas, tumutulo na ang pawis ng binata. Ang isang kamay nya’y dinidiin nya sa ibabaw ng shorts, sa naninigas nyang ari. Kitang kita nya ang napakaputing at napakakinis na singit at pagkababae ng dalaga.

Tuloy sya sa pagpanuod ng dahan dahang paglaro ng daliri ng babae sa kanyang lagusan. Napansin nya ring di pa ito masyado mabuhok. Minamasahe nya ang itaas na bahagi ng kanyang kepyas sabay ungol, nakatutok pa rin ito sa kanyang cellphone. Gusto mang sumabay ni Athan, di nya magawa kasi nakakapit ang isang kamay nya sa sementadong ibaba ng bintana, at di rin nya magawang tumayo. Pinapanuod nya lang ang mga pangyayari sa loob.

Bumibilis ang pagmamasahe ng dalaga sa gitna ng mga hita nya. Matapos ilang sandali ay itinigil nya ito pero para dilaan lang ang kanyang mga daliri. Matapos ay kitang kita ni Athan ang pagpasok ng dalawang daliri ng dalaga sa loob ng kanyang hiyas. May kasamang pag-nginig pa ang babae. Naririnig nya ang ungol ng babae na tumatagos sa bintana. Diniin naman ng binata ang kamay nya sa kanyang tigas na tigas na na ari. Pabilis na pabilis ang paglabas pasok ng daliri neto hanggang sa ito ay nilabasan. Kitang kita ni Athan ang pagnginig ng katawan ng dalaga. Nakaraos na ito.

Chapter 1
Nathaniel

Dahan dahang bumukas ang mata ni Athan, kalahating gising, kalahating tulog. Pangatlong beses na nyang napanaginipan ang isang pangyayari ng nakaraang mga taon. Pinapanuod nya ang malaking bentilador sa kisame ngunit di nakatutulong ang pagiikot ikot nito sa sakit ng ulo na nadarama nya. Mabigat ito, parehong pareho sa mga paggising nya ng buong linggo, malalang hangover. Ngunit ang naiiba ngayon ay ang sakit ng katawan nya. Pakiramdam nya’y nakipagaway sya, parang kakatapos nya lang makipag-12 rounds. Tumayo sya at nagtuloy sa banyo.

Hinarap nya ang salamin at kita nyang may galos ang kanyang panga. Nagtanggal sya ng suot na t-shirt at kita nyang may mga pasa sya sa may tagiliran nya. Dahan-dahan nya itong dinama, at pinisil. Napangiwi sya sa sakit. Medyo namamaga rin kamao nya, at may ebidensyang nakipagsuntukan sya.

Anong nangyari kagabi? tanong nya sa sarili.

Binuksan nya ang gripo sabay hilamos sa mukha. Hinayaan nya muna ang kamay nya sa ulo nya at pinipilit nyang alalahanin ang mga pangyayari kagabi. Sobrang lasing siguro sya, at alam nyang nakajuts din sya kagabi. Nasa isang bar sya… may babae… di nya maalala masyado mukha dahil sa dilim at pagsayaw sayaw ng mga ilaw. Naalala nya ring nakayakap nya ang babae, kahalikan nya… masarap. Umiikot pa rin mga ilaw.

TOK! TOK! TOK!

Kumalabog ng pinto nya.

“Boss, gising na dyan at mahuhuli ka na sa pasok mo!” anang isang babae sa pinto.

Di na nya ito muling binalikan. Masakit sa ulo na tandaan. Nagkarga sya ng tubig sa timba at natuloy na na maligo. Nakatulong yung malamig na tubig na bumuhos sa ulo nya. Nagbihis sya at nagtuloy syang bumaba.

“At nagising na ang boss. San ka na naman nanggaling kagabi?” salubong ng nakakatandang babae sa kanya sa kusina.

“Ay, tita. Wag ngayon, please!” sagot agad ni Athan.

“Aba, wag daw ngayon. So bossing, di kita pwedeng pagsabihan ngayon dahil di mo trip? Anak ng… baka ayaw mo na rin mag-aral at tumira dito? Sabihin mo lang.”

Hindi na lang sumagot si Athan. Sya’y nagtungong kumuha ng baso at mainit na tubig. Pinagtimpla nya sarili nya ng kape at di na lang pinakikinggan ang sinasabi ng tita nya. Sanay na rin naman sya, kaso sumasakit ang ulo nya ulit. Bahay ng tita nya ito, at silang dalawa lamang ang nakatira dito. Dito sya pinalipat ng kanyang ina para mag kolehiyo, kaso dito rin sya nasangkot sa alak, droga at masamang impluwensya. Iba nga talaga ang siyudad sa probinsya.

Ellen ang pangalan ng tita nya. Medyo malawak ang pwesto nito, isang apartment sa isang lumang gusali. May dalawang palapag kung saan andun ang dalawang kwarto, at sa ibaba ay malawak rin espasyo na pinagsamang sala at kusina. Sa kanang sulok kung saan ang malapit ang hagdan ay isa uling banyo. Mukhang lulumahin na rin ang mga pader, nangingitim na sa paglipas ng panahon. Katulad ng gusali, parang di na rin ito naaalagaan.

Naupo sya sa mesa at inabot ang tinapay, sabay sawsaw ito sa mainit nyang kape. Patuloy pa rin ang pananalita ng tita nya. Hingang malalim na lang sya sabay inom sa kape.

“…na parang pader lang ang kausap ko. Ako na nga etong nagmagandang loob na…” tuloy pa rin nya.

Tuloy lang din ang pag-inom ng kape ni Athan, may kasabay na buntong hininga.

“…na mapagasabihan, ni di ko na nga alam kung pumapasok ka pa ng klase…”

Lalong sumasakit na ulit ang ulo niya. Inom lang muna ng kape.

“…sino nga lang naman ako? Wala, parang housemate lang ang dating…”

Napuno na rin si Athan at nagmadaling umalis, sabay malakas ang kabog sa pagsara ng pinto. Agad ulit itong bumukas at narinig nya na lang si Tita Ellen nyang tumawag sa kanya habang pababa sya at paalis ng apartment building nila.

“Athan, kausapin mo lang naman ako. Please!”

Isang dyip lang ang kailangang sakyan ni Athan papunta sa unibersidad nila. Pinili ito ng nanay nya kasi ito ang pinakamalapit sa tirahan ng tita nya, at dahil mura lang din dito. Sa pagbaba nya ng dyip ay may konteng lakad pa papunta sa main gate nila. Wala pa masyadong tao. Maaga pa.

Naglalakad na sya, may isang daang metro pa nang nagbukas ang dalawang pinto ng lumang kotse malapit sa kanya. May tatlong lalakeng lumabas, isa dito ay may hawak na pahabang kahoy.

“Sabi sa ‘yo, dito lang yan eh.” narinig nyang binanggit ng isa.

Napatigil sya at agad syang tumingin sa likod, baka makatakbo pa sya pero agad na humarang ang lalakeng nakahawak ng kahoy.

“Oh, brad. San ka punta? Usap lang muna tayo,” sabi ng pinakamaliit na lalake sa kanila. Nakasuot sya ng puting sando, shades at patalikod na sumbrero. Ang kanang pisngi nya ay namumula.

“Mga pre, wala akong problema sa inyo,” sinabi ni Athan.

“Ha ha ha! Wala daw syang problema. Ganun pala kasimple Choks,” singit ng isa pang lalake na kaharap nya. Nahalata nyang di hamak na mas malaki ito. Halos di na sya pagkasyahin sa suot nyang asul na t-shirt.

Binuo na ni Athan ang mga kamao nya, handa na syang makipag-away.

“Chill ka lang,” panigurado ng lalakeng tinawag na Choks. “Gusto lang namin makipagusap. Tandaan mo, tatlo kami. ‘Lika!” Mukhang sya ang namumuno sa tatlo.

Binuksan ng lalakeng nakahawak ng kahoy ang pinto ng sasakyan sa likod. Mukhang wala syang ibang magawa kundi sumunod. Inisip nya, kung lalaban sya, baka mas magagawa nya sa loob ng sasakyan kung saan di masyadong magamit yung mahabang kahoy na yon. Kung pwede nya rin iwasan ang gulo eh mas ok pa. Sumunod sya sa loob ng kotse. Pinausog sya sa at pinagitnaan sya ng dalawang lalake. Si Choks ang mukhang magmamaneho.

“Wag kang mag-alala. Iikot lang tayo dito at ibaba ka rin namin sa gate mo,” sabi ni Choks.

Pinaandar nya na ito at nagsimulang magmaneho. Mabagal lang muna. Nagpatuloy ang kotse sa kalsada nila at lumiko ito pakanan. Nagiisip si Athan kung sya ang unang magsasalita. Kabado sya, pero sanay na rin syang makipag-away. Relaxed lang ang dalawang katabi nya. Naghahanap sya ng pwedeng magamit na armas sana pero wala syang makita. Minabuti na lang nyang titigan ang Alpine na air freshener na nakasabit sa gitnang salamin ng kotse.

“Ano gusto nyo sakin?” tanong ni Athan. Sigurado syang dahil ito sa mga pangyayari kagabi, kaso gusto pa nya pa sanang maalala. Walang sumagot. Bumilis ang andar ng kotse at muling lumiko pakanan.

Nakalayo pa sila ng isang kilometro at bumagal ang takbo ng sasakyan. Lumiko ito sa isang eskinita na wala masyadong tao. Napagitnaan ito ng dalawang malaking gusali at mukhang di dinadaanan ng tao. Medyo nababahala na si Athan kasi pwede na nilang gawin kung ano man ang gusto nila sa kanya. Napatingin sya sa salamin at nasalubong nya ang mga mata ng driver. Tinignan nya rin ito ng masama. Kahit gaano man kadesperado ang sitwasyon, ayaw nyang isipin nila sya na takot. May pinindot si Chocs sa may malapit sa kambyo. Naglabas sya ng yosi at saka nya to sinindihan sa pinainit nyang lighter ng kotse atsaka humithit.

“Naaalala ko ‘tong daan na ‘to,” umpisa ni Chocs, “di ba, Vince?”

Lumingon si Athan sa kanan nya dahil sya ang umiling. Sya siguro si Vince.

“Ilang taon na lumipas?” tuloy ni Chocs. “Tatlo? Apat?”

“Apat pre,” sagot ni Vince.

“Andito pa yung dugo o,” sabay turo ni Chocs sa pader na may batik batik ng pula.

Sumunod din ang mga mata ni Athan. Kumakabog na ang dibdib nya. Di nya masigurado kung ano ang gustong sabihin ng dalawang lalakeng naguusap, pero ayaw nyang isipin ang pinakamalalang posibilidad. Relax lang, sabi nya sa sarili. Dahan dahan syang huminga ng malalim. Wag magpakita ng takot ang nasa isip isip nito.

“Kala nyo ba matatakot nyo ako dyan?” sinabi ni Athan.

“Ha! Ha! Ha! Ha!” biglaang halakhak ni Chocs. “Kita mo Vince? Ha! Ha! Ha! Matapang! Alam mo, kahit anlaki ng atraso mo sakin, gusto kita. Ang laki ng itlog mo, tsong! Nakana mo na nga babae ko, kaw pa tong galit!”

“Baka gusto mo matikman rin etong si dos por dos,” biglang sali naman ng lalakeng nasa kaliwa nya, sabay tapik ng kahoy sa tuhod ni Athan.

“Anong sabi ko sayo, Derek? Wag kang mainit!” seryosong sagot agad ni Chocs. Iniisip ni Athan ngayon na bigatin talaga ‘tong boss nila kasi natahimik na lang ang katabi nya.

“Ah, pasensya ka na pre. Wag ka magalala. May paguusapan lang naman tayo. Desisyon mo kung anong mangyayari pagkatapos.”

Nakalipas kalahating oras ay dahan-dahang pumarada ulit ang kotse kung saan nila pinulot sa Athan. Nagbukas ang pinto sa likod at lumabas si Derek, hawak pa rin ang kahoy. Sumunod na lumabas si Athan, may pagkabahalang itsura, parang tulala pa.

“Bigyan kita tatlong araw,” sabi ni Chocs, sabay hithit ng kanyang yosi. “Nilagay ko number ko dyan sa cellphone mo,” sabay hagis ng cellphone kay Athan. Mabuti na lang at nasa ulirat pa syang saluhin ito.

Tulala pa rin sya at pinanuod na lamang ang kotseng humarurot sa kalsada.

Chapter 2
Dominic

Nagising si Dominic sa masarap na pakiramdam sa ibaba. Pamilyar na sya dito dahil maraming beses na itong nangyari. Ang kanyang kanang kamay ay humagilap at nakadakot ng buhok.

“Mmmmm…” ungol ng isang babae.

Bumukas ang mata ni nya at kita nya ang konting liwanag na nanggagaling sa kurtina na kumalat sa kwarto. Napasinghap sya dulot sa sarap na nadarama nya, mas malalim ang pagpasok ng bibig sa kanyang pagkalalake. Lumakas na ang pagsabunot nya sa buhok ng kanyang kasama at sinabayan nya ng kanyod pataas.

“Aaah, ang sarap, hon,” pabulong na sabi ni Dominic. “Sige pa.”

Bumilis ang pagtsupa ng babae sa naghuhumindig nyang tarugo. Bumitaw na nakahawak na kamay dito at lumipat sa maskuladong mga hita nya. Di na rin maiwasan ni Dominic na sabayan at salubungin ang mga tsupa nito, pabilis ng pabilis. Ihinawi nya ang buhok ng babae para makita nya ang mukha nya ng mas maayos. Dito sya mas nalilibugan kasi maamong ubod ng ganda ang mukha ng babae nya at naglalabas pasok ang kanyang titi sa bibig nito.

Nang maramdaman nyang malapit na syang labasan, humigpit ang hawak nya sa ulo ng babae at mas binilisan ang pagkantot sa mukha nito. Napahawak na lang nang babae sa hita nya, pero tila humahampas na parang gusto syang awatin. Di na nya pinansin ito dahil malapit na sya, nasa rurok na sya.

Nakatitig pa rin sya sa magandang mukha ng babae nang sya ay labasan. Ramdam nyang marami syang nailabas na katas. Napaubo pa ang babae, mas pumapalo na ang kanyang kamay sa kanang hita nya, ang kaliwa ay pilit tanggalin ang kamay na nakahawak sa ulo nya. May ilang pagsabog pa bago nya sya ito bitawan. Kita nya itong lumunok muna pagkatapos ay umubo ubo.

“Tangina ka, Dom…” hingal na mura ng babae sa kanya, luhaan ang kanyang mga mata at inuubo pa rin. “Abot mo tissue.”

“Sorry, Jess. Ansarap eh.” kalmadong sagot lang ni Dominic habang inabot nya isang box ng Kleenex. Medyo pansin nya ang malutong na mura sa kanya, dahil bihira lang itong magmura.

“Tangina talaga,” hirit pa ni Jessica sabay malakas na pag-ubo. “Sabi ko sa ‘yo, wag mo na gagawin yun eh.”

“Eh ano magagawa ko? Ligo ka na, baka ma-late ka na.”

Binato na lamang ni Jessica ang box ng tissue sa mukha Dom kaso nasangga nya ito. Pinanuod nya si Jessica na hubo’t hubad na naglakad papunta sa banyo. Alam nyang di na sya makakaisa pa sa shower. Habang nagaantay ay naglakbay na lang ang mata nya sa malawak na kwarto ni Jessica.

Lumiliwanag na. Nakikita nya ang light pink na mga pader. Sa kanang gawi, kung saan din andun ang bintana ay may walk-in closet sya, at may vanity table sya bago sa papasok neto. De karpet ang sahig at ibang mga gamit ni Jess ay nakakalat lamang dito. Halatang mahilig sya sa mga stuff toys dahil sa dami neto sa kama, sa cabinet at mga upuan.

“Parang bata lang,” nasa isip-isip ni Dom. “Pero di na rin. Ako nakauna.”

Hinatid ni Dom si Jess sa klase nya. Tumambay muna sila sa labas ng classroom, 7:15 pa lang at maaga silang nakarating, bukod sa mga tatlong nauna sa loob ng klase.

“So? Ano na muna gagawin mo nyan?” tanong ni Jess.

“Wala, tambay lang muna sa harap, maginternet lang siguro. Ano na ulit klase mo rito?”

“Leadership and Management, hon. Review na lang siguro ngayon,” sagot ni Jess.

“Ah, oo nga pala. Si Ms. Sison di ba?” hirit ni Dominic. “Sa kanya din ako nun.”

“Buti ka nga eh tapos mo na,” sabi ni Jess habang hawak ang dalawang kamay ni Dominic.

“Perks of a graduating student,” sagot naman ni Dominic saka nya hinalikan si Jess.

Matangkad si Dominic at medyo malaki rin ang pangangatawan. Simple lamang pananamit nya, isang t-shirt na Reebok, maong na naglalaho na ang pagka-asul at matagal na na pares na sapatos, na ngayo’y naapakan ni Jess pagkababa nyang halik kay Dominic.

“Ay, sorry. Hala, namarkahan ko na naman,” paumanhin ni Jess. “Sabi ko sa ‘yo, bilhan na lang kita ng bago eh.”

“Hayaan mo na. Tagal na neto sa ‘kin, nung kakapasok ko pa lang ng nursing,” tutol ni Dominic.

“Eh ba’t ba kasi ayaw mo? Grabe naman yang sentimental value na yan. Mas matagal pa kesa sa ‘tin.”
pilit ni Jess.

“Eh basta ganun yun. Yaan mo na.” pinatigil ni Dominic.

Ayaw nyang sabihin ang totoo, na ayaw nyang binibigyan sya, at kung bibili sya ng sapatos ay sa sariling pera nya lamang. Ayaw nya rin sabihin dahil ayaw nyang isipin ni Jess na nagmamataas sya. Minsan naiingit rin sya sa girlfriend nya kasi halos naibigay na ang lahat lahat sa kanya, laking mayaman talaga.

“Hi, Jess,” nadinig ng dalawa likod.

“Oh, hi, Alex.” mahinang sumbat ni Jess.

Tumango ang lalaking si Alex kay Dominic at di nya ito ibinalik. Magkasing tangkad lang sila pero di hamak na mas malaki ang katawan ni Alex sa kanya.

“Anyway, actually, pinapasabi lang ni Ms. Sison na late sya ng mga 15 minutes. Pasabi na lang daw sa class nyo na basahin Chapter 15,” sabi na lamang ni Alex sabay alis. “Sige, bye guys.”

“Ba’t ba ang defensive mo sa kanya?” tanong ni Jess nang makalayo na si Alex.

“Ha? Anong ibig mo sabihin?” painosenteng sagot ni Dominic.

“Alam mo ibig kong sabihin. Hindi sya ang sinagot ko, okay? Ikaw. Di ba?” paninigurado ni Jess.

“Hindi yun. Alam ko na yun. Wag na nga natin ‘to pagusapan. Aga aga eh inaaway mo agad ako,” inis na pasabi ng lalake.

Huminga ng malalim si Jess. Nagisip muna saglit, sabay tumuloy.

“Dom, hon. Gusto ko lang malaman. Ano ang problema mo sa kanya?” tanong nya.

Seryoso ang tingin ni Jess. Alam nyang di sya tatantanan nito. Paano ba nya sasabihin.

“Wala, Nakakabad trip lang sya,” pauna nyang sinabi. “Kaya lang naman number one yan sa batch namin kasi sipsip! I mean, kaya nga sya working student eh.” medyo mainit na na sagot ni Dominic.

“Hon, kilala ko rin sya. Di naman sya ganun,” banayad na pananalita ni Jess. “Mabait yan. Give him a chance.”

“So, you’re taking his side? Mas magaling sya?” medyo pagalit na na tanong ni Dominic.

“Anong sides? Hon, di kaya galit ka dahil you came in second?” alam na ni Jess na mali pagkasabi nya kasi tinignan sya ng masama ng boyfriend nya. “I mean, babe, you’re first to me.”

“Second pala ha. So yan yung talagang tingin mo.” inalis ni Dominic yung bag ni Jess na nasa balikat nya sabay bigay kay Jess at nagsimulang maglakad papalayo.

“Hon, come on. I’m sorry! Pero I stand by what I said, he’s not like that.” pahabol ni Jess, medyo mainit na rin ulo.

“So you think he’s better than me?” tanong ni Dom.

“I didn’t say that! You’re immature naman eh.”

“Immature? Etong immature, Jess.” sabay bigay ng gitnang daliri sa girlfriend nya bago nya ito iniwan.

Napatunganga na lang si Jess na nakatingin sa may daanan. Sa di kalayuan ay nakita nya si Alex na nakatingin sa kanya.

Chapter 3
Anna Marie

Napaupong nagising si Anna Marie, pawisan at hingal na hingal. Panaginip lang, nasa isip isip nya. Kinuha nya unan nya at yinakap ng mahigpit. Binaon nya rin ang mukha nya dito para di marinig ang kanyang paghikbi.

Tok! Tok! Tok! Narinig niya ang mahinang katok sa pinto ng kwarto nya.

“Ate Annie?” mahinang bigkas ng babaeng boses sa likod ng pintuan. “Okay ka lang?”

“Oo, Maya. I’m okay,” mahinhin na sagot ni Annie. “Wag ka na magalala. Thanks, ha.”

“Okay,” sagot ni Maya.

Nang marinig ni Annie na lumayo na ang boardmate nya, huminga ito ng malalim. Nagabot sya ng tissue at pinunasan ang pawis sa mukha nya. Naglalaho na ang takot nya, at unti-unti na nyang di maalala kung bakit nga ba sya nagising. Dahil takot pa syang bumalik sa matulog, nanuod muna sya ng mga videos sa YouTube. Naghanap sya ng masaya, at mga clips ng mga aso at pusa ang gustong gusto nya. Habang nanunuod, bumagsak ulit ang mga mata nya at nakatulog na sya ng husto.

“Hi, Maya,” bati ni Annie. “Sorry kagabi ha,” pagkatapos ay nagabot sya ng baso at binuhusan ito ng mainit na tubig.

“Okay lang yun ‘te,” sagot ni Maya. “Kunin nyo pala payong ko at mukhang umaambon.”

“Sige, thanks!”

Alas diyes na ng gabi at nakabihis si Annie ng puting uniporme. Bumuhos na rin ang ulan habang naghahanda syang pumasok para sa 11-7 duty nya sa ospital. Pansin nyang may iba sa gabing ito. Madalas na si Maya ay maingay, makuwento, ngunit sa ngayon ay tahimik sya. Malamang dahil sa nangyari kanina, inisip nya na lamang.

Maganda si Annie. Mahaba ang buhok nya, konteng lagpas lang ng balikat nya. Maputi sya at may lahing hapon daw sila, sabi ng lola nya. Tanging alaala nya lamang sa kanya ay ang isang kwintas nya na itinatago nya sa kwarto. Sa ospital, nakikilala sya ng mga pasyente sa laging nyang suot na beige na open-knitted sweater. Sa bandang suotan ng buttones at sleeves ay may gintong linya ito. Kahit di nya man ginusto ay sumikat sya sa ospital dahil dito, “yung magandang nurse na nakasweater”. Ang kwento ay lagi daw syang mabait at malumanay sa mga pasyente, at talagang tinututukan nya sila ng maayos.

At laging kasama ng pagkasikat ay mga kaaway, dahil sa pagiging tahimik lang nya, at dahil sya’y biglang napansin ng maraming tao. Ang kapwa nyang mga kababaihan na nurses, kaklase man o nakakatanda ay umiintriga na sa kanya. Sa una ay wala syang kamuwang muwang sa mga tsismis na kumakalat sa kanya. May kumalat na sya’y nagkamali daw sa pag-assist sa isang minor surgery na muntikan nang ikinabahala ng pasyente. May kumalat din na binasted daw nya ang isa sa mga nangunguna sa graduating year na si Alexander Dominguez. Nakarating lamang ito sa kanya dahil kay Maya na buti na lang ay hindi naniwala dito, kasi di daw sya yung tipong ganun.

Ang duty nya ngayong gabi ay sa ER. Dati ay ayaw nya rito, pero magmula nung nalaman niya galing kay Maya ang mga kwento sa kanya, dito na nyan pinakagustong magduty. Sa ER, kadalasan ay magiging sobrang busy sya o di kaya “toxic” na kung tawagin ng mga nurse. Gusto nya lamang matapos na sya dito para makalayo sa mga intriga ng mga di naman nakakakilala sa kanya. Ilang beses rin ay naiinis din sya sa sarili dahil di man lang sya nakabuo ng tunay na pagkakaibigan. Bago pa man sya magsimulang mag-aral sa unibersidad nila, ang ideya na ito ang nagtulak sa kanya, na makahanap sya ng isang taong nakakaintindi sa kanya, na katulad rin nya. Meron man nung first year nya, pero unti unting naglaho mga ‘to. Wala syang napapanatiling relasyon.

Isang oras na ang lumipas sa duty nya sa ER. May mga dumating na grupo ng lasing na nagbasagan ng bote sa isa’t isa. Madalas na nangyayari ‘to sa ER. Madalas rin sya nililigawan ng mga ito, at madalas rin syang mataranta sa kanila. Umayos lamang mga ‘to nang may itinakdang security guard sa loob ng ER.

“Oh, di ba andito ka lang last week?” tawag ng guard sa isa sa mga lasing na nakaupo, may hawak hawak na duguang t-shirt sa ulo.

“Oo, bok. Di ko maiwasan. Maganda kasi yung nag asikaso sa akin nung huli,” sagot ng lasing habang tinuro si Annie.

Namula na lamang si Annie, kunwari’y di nya narinig yun. Nakita nyang lumapit yung guard sa lasing at pinagsasabihan sya. Huminga na muna sya ng malalim at naghanap ng ibang pasyente na malayo sa kanila. Inaasahan nyang may iba pang mga dumating para di sya ang magasikaso sa mga lasing na nagaantay. Ilang minuto lang ay narinig nya ito.

Narinig nila ang silbato ng ambulansya, mahina pa ito pero papalapit ng papalapit. Nang dumating ito sa ER, bumukas ang likod na pinto at inilabas nila ang isang dalaga na duguan sa may dibdib. Nakaoxygen mask sya Agad syang kumilos at umalalay.

“Anong nangyari?” tanong nya sa EMS.

“Gunshot wound,” sagot nito. “Mga 20 minutes na. Heart rate is 120. Respiratory rate 45. Blood pressure eh 100/70. Di nagpenetrate sa likod ang bala.”

“Dalian nyo! Saan ang duktor!” sigaw ng isang lalakeng umaalalay. Basa sa ulan, pawis at luhaan sya, may bahid ng dugo sa may baba. Pati rin sya ay duguan pero mukhang kasama sya nung babae.

“Kami na po,” sabi ng isang lalakeng nurse. Tuluyan syang ipinasok sa ER. “Sir, sir! Kami na po. Alam nyo po ang procedure.” Sumenyas sya kay Annie na lumapit.

“Annie, ikaw muna dito,” sabi ng kagroup nya na lalake. “Kunin mo details, saka ipatawag mo rin yung pulis. Dederecho na namin sya sa OR.”

Tumango sya.

“Sir, kahit dito na lang po muna kayo,” pakikiusap ni Annie sa lalake. “Ano po nangyari?”

“Tangina! Tangina!” sabi lang ng lalaki habang dumadaloy luha nya, tila di narinig o napansin ang taong kumakausap sa kanya. Walang babala, biglaan nyang sinapak ang puting pader ng ER, ilang beses. Agad agad namang pinigilan ito ni Annie. Dumudugo na kamao ng lalake. Sa pagpigil nya ay nasama syang napalipad papaatras dahil sa bwelo ng pagsapak ng binata sa pader. Napahiga sya at pinanuod ang guard na pumigil at umawat sa kanya. Dinig pa rin nya ang pagmumura ng lalake.

“Miss, okay ka lang?” sabi ng boses sa tabi nya. Lumingon si Annie at namukhaan nya ang lasing na narinig nya kanina lang. Binigay neto ang kamay nya at kinuha nya ito para tumayo. Lumingon ulit sya sa dugong nasa pader at sa lalakeng nakaluhod at umiiyak sa ibaba nito.

ITUTULOY

You must login to add a comment.

Related Posts